Ερευνητικό πρότζεκτ DRafting Togetherness

Η κρίση στην Ελλάδα έχει θέσει τόσο σημαντικά ζητήματα αλληλεγγύης, όσο και την ανάγκη για νέους τρόπους με τους οποίους να ζούμε, να σκεφτόμαστε και να μαθαίνουμε μαζί. Οι ευρωπαϊκές ρητορικές της ενοχής και της επίρριψης ευθυνών αντανακλούν αυτή την έλλειψη μιας κοινής πρακτικής. Στο τέλος όμως όλοι καθόμαστε στην ίδια βάρκα. Τώρα, το πρώτο ερώτημα δεν είναι ποιος κυβερνά τη βάρκα, αλλά πώς θα την κρατήσουμε σε λειτουργία, πώς θα μείνει αδιάβροχη σε μια εποχή όπου οι παλίρροιες γίνονται όλο και υψηλότερες, από ό,τι είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε. Έτσι, το ερώτημα δεν είναι πια, ποιοι είναι αυτοί που κατευθύνουν (ποιος είναι ο καπετάνιος;) και ποιοι είναι αυτοί που ονομάζονται “παρασιτικοί” (“λαθρεπιβάτες”), αλλά πώς να κατασκευαστεί μια βάρκα που θα μπορεί να αντιμετωπίσει θυελλώδεις καιρικές συνθήκες πολιτικής και κοινωνικής κρίσης; Θα θέλαμε να ερμηνεύσουμε αυτήν την ερώτηση όχι μόνο μεταφορικά, αλλά κυριολεκτικά δημιουργώντας μία σχεδία από κοινού.
Οι καλλιτέχνες Silke Bake (D), Ash Bulayev (US), Ζωή Δημητρίου (GR), και Peter Stamer (D), από το χώρο των παραστατικών τεχνών, διεξήγαγαν την πρώτη φάση του ερευνητικού τους έργου για τη δημιουργία μιας κοινότητας, στη Σύρο τον Αύγουστο του 2015. Σε μια σειρά από συναντήσεις, στο Κέντρο Χορού Ακροποδητί και στην Ερμούπολη με σκοπό την ανταλλαγή σκέψεων, ιδεών, κινήτρων.

Σε αυτή την ερευνητική φάση το καλοκαίρι του 2015, ήθελαν να εξοικειωθούν με τις πραγματικές συνθήκες που έφερε η κρίση στην Ευρώπη και να αναπτύξουν πρακτικές μεθόδους συνεργασίας που βασίζονται στις εξής υποθέσεις:
– Με την εφαρμογή ενός συγκεκριμένου στόχου, αυτού της συνεργασίας, δημιουργούμε συνθήκες συναδελφικότητας και κοινότητας χρησιμοποιώντας ως μέσα συγκεκριμένα καλλιτεχνικά εργαλεία.
– Με τη διαπραγμάτευση του τι χρειάζεται για να κατασκευάσει κανείς μια σχεδία που να επιπλέει, μαθαίνουμε περισσότερα σχετικά με τις τεχνικές και τις πρακτικές μας, παρά από όσα μας παρέχουν οι πολιτικές ρητορικές.
– Δουλεύοντας με μια κοινωνικά, πολιτισμικά και επιστημονικά ετερογενή ομάδα ανθρώπων, καταλαβαίνουμε περισσότερα για τις πολιτικές διαδικασίες από το να ακούμε τους λεγόμενους ιθύνοντες.
– Με την από κοινού εκμάθηση, δίνουμε ο ένας τον άλλον την ευκαιρία να ξεπεράσει την αλαζονεία εκείνων που φαίνεται να γνωρίζουν καλύτερα και την άγνοια όσων προτιμούν να απέχουν.

Καθώς μας οδηγεί η πεποίθηση ότι οι κοινές πρακτικές ασκούν τη δημοκρατία και την αγωνιστική συντροφικότητα, επιθυμούμε το έργο αυτό να καταλάβει μια αξιοσημείωτη θέση σχετικά με τις προκλήσεις που επιβάλλει η οικονομική κρίση στη σύγχρονη Ευρώπη, στην Ελλάδα και στους πολίτες της.

Η δράση υποστηρίχθηκε από το Bundeskanzleramt της Αυστρίας και το Κέντρο Χορού Ακροποδητί στη Σύρο.