Posts Tagged :

σύγχρονος χορός

angeliafóros – Χοροθέατρο Ακροποδητί 819 1024 akropoditi13

angeliafóros – Χοροθέατρο Ακροποδητί

Ελλάδα

Μετά την παράσταση στις 14/7 θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση με τους συντελεστές και το κοινό.

Μετά τη λήξη κάποιας μάχης, ένα πλήθος επιζώντων επιστρέφουν στον τόπο τους, επιφορτισμένοι να αναγγείλουν τα όσα είδαν κι έζησαν. Η διαδρομή τους έχει μέσα της μια ολόκληρη νύχτα πορείας, εξάντλησης, συλλογισμού, εσωτερικού μονολόγου, πρόθεσης, απόπειρας και αναρώτησης σε σχέση με την είδηση που οφείλουν να μεταδώσουν και τον τρόπο που αυτή θα αναγγελθεί.
Ο λόγος τους, εκκινώντας από εκείνον του αγγελιαφόρου του πολέμου, της ήττας και της συντριβής, σταδιακά συγχέεται, όπως και το ίδιο το περιεχόμενο των αγγελιών τους, όπως η αλήθεια και το ψέμα, όπως και η ίδια η υπόστασή τους.
Ο τόπος της αναγγελίας γίνεται νέο πεδίο μάχης όπου θα συναντηθούν και θα αναμετρηθούν το παρελθόν με το παρόν. Και μέσα από αυτήν την αναμέτρηση, οι μορφές και οι ιδιότητες των αγγελιαφόρων εναλλάσσονται: άλλοτε γίνονται στρατιώτες, άλλοτε όργανα της εξουσίας, άλλοτε άγγελοι και άλλοτε πουλιά.
Η αναγγελία μεταπηδά από το παρελθόν στο παρόν και αντιστρόφως, μέσα από εγκλήματα, πολέμους, πράξεις αλλόκοτες, κατάρες, τιμωρίες και αλήθειες παρερμηνευμένες. Και φτάνει τελικά στο μέλλον ως προφητεία, αρθρώνοντας το πεπρωμένο σε γλώσσα ακατάληπτη. Αντίστοιχα, οι φέροντες την αγγελία μεταμορφώνονται σε αγγελιαφόρους αρχαίων τραγωδιών, σε σύγχρονους δημοσιογράφους, κι εντέλει σε προφήτες.

Το έργο πραγματεύεται την έννοια και τη σημασία της αναγγελίας, από τον οικουμενικής αξίας και βαρύτητας λόγο των αγγελιοφόρων στην αρχαία τραγωδία, ως την τρομολαγνεία, την αμετροέπεια και την αδιακρισία του σύγχρονου δημοσιογραφικού λόγου, και πέρα από τον ανθρώπινο λόγο, ως την άγνωστη, ακατάληπτη γλώσσα των προφητών και των αγγέλων.

Συντελεστές
Σύλληψη, σκηνοθεσία, χορογραφία: Αγγελική Σιγούρου
Βοηθός σκηνοθέτιδας/χορογράφου: Δημήτρης Μπαλτάς
Ερμηνεία: Αγγελική Αγγελετάκη, Εύη Αρέστη, Timothy Ashplant, Josephine Gray, Κωνσταντίνα Θανασούλη, Αφεντία Κανελλοπούλου, Αριάδνη Κίτσου, Σοφία Κοκτσίδου, Χρήστος Κόλλιας, Ξένη Κοττάκη, Δημήτρης Μπαλτάς, Μάντη Παπανδρέου, Βιβή Σκλιά, Anmar Taha, Αντιγόνη Χούνδρη.
Μουσική και σχεδιασμός ήχου: Φώτης Μυλωνάς
(στο χορωδιακό κομμάτι του επιλόγου της παράστασης, συμμετέχουν οι: Εύη Αρέστη, Ορφέας Γεωργίου, Πέτρος Δουρδουμπάκης, Αφεντία Κανελλοπούλου, Σοφία Κοκτσίδου, Αποστόλης Μάρης, Μάρθα Μορελεόν, Δημήτρης Μπαλτάς, Φώτης Μυλωνάς, Αντρέας Πολίτης, Αγγελική Σιγούρου).
Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Χοροθέατρο Ακροποδητί
Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα
Σχέδιο: Εύη Αρέστη
Σχέδια προγράμματος: Εύη Αρέστη, Σοφία Κοκτσίδου
Γραφιστική επιμέλεια, σχεδιασμός προγράμματος και αφίσας: Βιβή Σκλιά
Κείμενα: Διασκευασμένα αποσπάσματα από μονολόγους αρχαίων τραγωδιών, αποσπάσματα από τίτλους και άρθρα ειδησεογραφίας, αποσπάσματα από προφητικά κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης (Δανιήλ), της Καινής Διαθήκης (Αποκάλυψη) και του Κορανίου (κεφάλαιο 56), αναφορές στο βιβλίο Fractured Loyalties: Masculinity, Class and Politics in Britain, 1900-30 (Ashplant, Timothy 2007), καθώς και κείμενα που συνέθεσε η ομάδα.
Διασκευή κειμένων αρχαίων τραγωδιών: Timothy Ashplant, Χρήστος Κόλλιας, Αγγελική Σιγούρου

Διάρκεια: 70 λεπτά
Τρέιλερ: https://vimeo.com/1089992293, https://vimeo.com/1098097081

 

5, 6, 12, 13 Ιουλίου, Ώρα προσέλευσης 05:30 (πρωί)
7, 14 Ιουλίου, Ώρα προσέλευσης 19:30 (βράδυ)

Η παράσταση αποτελεί συνεργασία του Χοροθεάτρου Ακροποδητί με τον ιστορικό και συγγραφέα Timothy Ashplant και την ομάδα ibodies.

Χοροθέατρο Ακροποδητί

Το χοροθέατρο Ακροποδητί ιδρύθηκε στη Σύρο το 2004 με πρωτοβουλία της Αγγελικής Σιγούρου. Από την αρχή της δημιουργίας της μέχρι και σήμερα, η ομάδα είναι μικτή, και περιλαμβάνει χορευτές/χορεύτριες και ηθοποιούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και καλλιτέχνες/ιδες της κοινότητας από διαφορετικούς χώρους.
Μερικά από τα σημαντικότερα έργα της ομάδας μέχρι σήμερα, είναι τα έργα Glossa (2018), Medusa (2014, 2017), Τιμωρία (2017), Sebastian (2013, 2015), και Προσευχή – Σχεδίασμα σε 7 Σκηνές (2012).
akropoditi.com/dancetheatre

Ομάδα ibodies

Η απαρχή του έργου των ibodies βασίζεται στη θεμελιώδη αντίληψη ότι το θέατρο –ως αρένα στην οποία λαμβάνει χώρα η παράσταση– απαιτεί μία μοναδική και ριζοσπαστική γλώσσα που είναι άχρηστη και απρόσφορη για οποιονδήποτε άλλον σκοπό πέραν της ίδιας της πρωτοκαθεδρίας της ως μορφή γλώσσας. Ως εκ τούτου, η ποιητική της επίγνωσης αποτελεί την πρωταρχική προϋπόθεση για την αδιάκοπη αναζήτηση μιας ριζοσπαστικής, σκηνικής γλώσσας. Η ομάδα ibodies έχει έδρα το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, και καλλιτεχνικούς διευθυντές τους Anmar Taha και Josephine Gray. Έργα της ομάδας έχουν παρουσιαστεί σε χώρους και φεστιβάλ σε όλη την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και την Ασία.  ​
www.i-bodies.com

Timothy Ashplant

Ο Timothy Ashplant είναι ιστορικός και συγγραφέας. Δίδαξε για 25 χρόνια στο Πανεπιστήμιο John Moores του Λίβερπουλ, ολοκληρώνοντας την καριέρα του ως καθηγητής Κοινωνικής και Πολιτιστικής Ιστορίας. Από το 2013, είναι Επισκέπτης Καθηγητής στο King’s College του Λονδίνου (Centre for Life-Writing Research). Η έρευνά του επικεντρώνεται στη χρήση ιστοριών ζωής καθημερινών (εκτός ελίτ) ανθρώπων με σκοπό την προάσπιση των συμφερόντων τους και την προώθηση των αξιώσεών τους για κοινωνική δικαιοσύνη. Το βιβλίο του Fractured Loyalties: Masculinity, Class and Politics in Britain, 1900-30 (2007) πραγματεύεται τις ιστορίες αντρών οι οποίοι πολέμησαν στο Δυτικό Μέτωπο στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και προσπάθησαν, μέσω της ποίησης και της αυτοβιογραφίας, να συλλάβουν τις ακραίες εμπειρίες του πολέμου που εντέλει κατακερμάτισαν τις θρησκευτικές και πολιτικές αξίες με τις οποίες είχαν ανατραφεί. Και το πώς οι άντρες αυτοί έγιναν εντέλει αγγελιαφόροι, που πάσχισαν να περιγράψουν με λόγια στην κοινωνία τους την άλλοτε αποκαλυπτική, άλλοτε τραυματική εμπειρία του βιομηχανοποιημένου πολέμου.
Εδώ και πολλά χρόνια, ο Timothy ασχολείται επίσης με τη φωτογραφία. Συμμετείχε σε διάφορα φωτογραφικά πρότζεκτ στην Οξφόρδη, ενώ υπήρξε ένας τους διευθυντές της Oxford Photography. Συμμετείχε επίσης, μέσω ατομικών και ομαδικών εκθέσεων φωτογραφίας, στα ετήσια φεστιβάλ Oxford Artweeks. Το 2018, με την υποστήριξη του Δήμου Σύρου-Ερμούπολης και της Φωτογραφικής και Κινηματογραφικής Λέσχης Σύρου, πραγματοποίησε την ατομική έκθεση «Σύρος – Ερμούπολη, η ματιά ενός επισκέπτη 2009–2017».
Από το 2014 παρακολουθεί το Akropoditi DanceFest και έχει λάβει μέρος σε εργαστήρια χορού, θεάτρου και αυτοσχεδιασμού.

Future Cargo – Μπαλέτο Εθνικής Λυρικής Σκηνής 819 1024 akropoditi13

Future Cargo – Μπαλέτο Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Ελλάδα 

     

Το Μπαλέτο της ΕΛΣ σε συμπαραγωγή με το φημισμένο The Place του Λονδίνου παρουσιάζουν το Future Cargo, μια παράσταση χορού επιστημονικής φαντασίας, εκτυλισσόμενη σε ένα φορτηγό μήκους 15 μέτρων. Οι παραστάσεις των Frauke Requardt & David Rosenberg προσφέρουν μια προσεγμένα ολοκληρωμένη και βαθιά προσωπική εμπειρία ενός μεγάλης κλίμακας χορευτικού θεάματος, που θα μαγέψει τον/τη λάτρη του σύγχρονου χορού. Η συμπαραγωγή με το The Place και η περιοδεία υλοποιούνται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Ένα φορτηγό καταφθάνει από ένα άγνωστο μέρος, κουβαλώντας μυστηριώδες φορτίο. Τα ρολά ανασηκώνονται, μια παράξενη και ακατανίκητη διαδικασία τίθεται σε κίνηση. Ασημένια πλάσματα ξεπροβάλλουν από το εσωτερικό, αποκαλύπτοντας έναν ολόκληρο κόσμο. Κάθε θεατής και θεάτρια λαμβάνει σετ ακουστικών, που του/της επιτρέπει να ακούει τι συμβαίνει μέσα στο κοντέινερ, βυθίζοντάς τον/την στο εικαστικά εντυπωσιακό σκηνικό μεγάλων διαστάσεων. Το κοινό που αναζητά βιωματικές και περιπετειώδεις παραστάσεις, θα καθηλωθεί από την εμβυθιστική, εμπειρική φύση της παράστασης.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι Frauke Requardt & David Rosenberg: «Οραματιζόμαστε τη δημιουργία ενός απίθανου εσωτερικού χώρου, που αψηφά τις προκαθορισμένες αντιλήψεις του κοινού. Θέλουμε να προσκαλέσουμε το κοινό σε έναν κόσμο που δεν πίστευαν ποτέ πώς θα μπορούσε να υπάρξει.»
Δίπλα στους Requardt και Rosenberg βρίσκουμε τους μακροχρόνιους συνεργάτες τους. Η Χάννα Κλαρκ υπογράφει το σκηνικό και τα κοστούμια, οι Μπεν και Μαξ Ρίνχαμ τη μουσική και τον ήχο και ο Μάλκολμ Ρίπεθ τον σχεδιασμό του φωτισμού.

Συντελεστές
Σκηνοθεσία, χορογραφία: Frauke Requardt & David Rosenberg
Σχεδιασμός: Hannah Clark
Σχεδιασμός ήχου & Σύνθεση: Ben & Max Ringham
Σχεδιασμός φωτισμού: Malcolm Rippeth
Υπεύθυνη προβών (The Place): Valentina Formenti
Μουσικός: Jack Baker
Βοηθός χορογράφων: Rachel Bowen
Βοηθός χορογράφων (Μπαλέτο ΕΛΣ): Δήμητρα Λαούδη
ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ:
Οδηγός: Έκτωρ Μπολλάνο / Φλωριάν-Μιχάλης Παππάς
Φωνή οδηγού: Γιάννης Τσεμπερλίδης
Άλιεν Μάνες Αλμπέρντι, Έλτον Ντιμρότσι, Μαρίτα Νικολίτσα, Αρετή Νότη, Στέφανο Πιετραγκάλλα, Ελευθερία Στάμου, Ζωή Σχοινοπλοκάκη, Γιώργος Χατζόπουλος

Διάρκεια: 45 λεπτά
Τρέιλερ: https://youtu.be/opWlArfsOCk, https://youtu.be/mo6DVyOiuEo

 

Μέγας Δωρητής ΕΛΣ & Δωρητής Παραγωγής:
Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

REQUARDT & ROSENBERG

Η ομάδα των Requardt & Rosenberg συγκροτήθηκε με στόχο τη δημιουργία παραστάσεων χορού προορισμένων να πραγματοποιούνται μακριά από τις συμβατικές σκηνές και τα στούντιο, είτε σε υπαίθριους χώρους είτε σε προσωρινές κατασκευές. Οι παραστάσεις τους είναι μοναδικά γεγονότα με πολύ ξεχωριστή μορφή που τυγχάνουν μεγάλης προβολής και προσελκύουν ένα ευρύ κοινό.
Οι παραγωγές τους συνδυάζουν το μεγάλης κλίμακας χορευτικό θέαμα με μια προσεγμένα ολοκληρωμένη και βαθιά προσωπική εμπειρία για το κοινό, χρησιμοποιώντας αμφιωτικό ήχο που ακούγεται μέσα από ακουστικά.
Η δουλειά των Requardt & Rosenberg εξερευνά τις διάφορες χωρικές σχέσεις μεταξύ κοινού και παράστασης, τη δημιουργία χορευτικών έργων που έχουν ως αφετηρία τους τους αρχιτεκτονικούς περιορισμούς και τη δημιουργία προσωρινών χώρων διεξαγωγής παραστάσεων που μπορούν να περιοδεύσουν ανά τον κόσμο, προσφέροντας ένα εναλλακτικό δίκτυο περιοδευόντων διεθνών έργων.
Οι προηγούμενες παραγωγές τους συμπεριλαμβάνουν το έργο DeadClub (2017) που απέσπασε εξαιρετικές κριτικές, το χαρακτηρισμένο από τους Financial Times ως «φιλόδοξο, καινοτόμο θέαμα» The Roof (2014), το Motor Show (2012), και το Electric Hotel (2009-2011).

GOLEM – Compagnie Abis 819 1024 akropoditi13

GOLEM – Compagnie Abis

Βέλγιο

Μετά την παράσταση θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση με τους συντελεστές και το κοινό.

Το GOLEM αποτελεί προέκταση της συνάντησης ανάμεσα στον χορευτή και χορογράφο Julien Carlier και τον 75χρονο γλύπτη Mike Sporgis.
Μέσα από το διάλογο που αναπτύσσεται μεταξύ των δύο αυτών καλλιτεχνών διαφορετικής ηλικίας και καλλιτεχνικού πεδίου, η περφόρμανς που προκύπτει μοιάζει με παραμορφωτικό καθρέφτη του κοινού τους ταξιδιού, εξερευνώντας διεξοδικά τις αναλογίες ανάμεσα στις προσωπικές τους τέχνες: τη γλυπτική και τον χορό.
Ο ένας βλέπει τον χορό ως ένα εφήμερο, κινούμενο γλυπτό. Ο άλλος βλέπει στις κινήσεις και το υλικό του γλύπτη έναν χορό που λειτουργεί ως πηγή έμπνευσης. Ανάμεσα στους δύο άντρες πάνω στη σκηνή υπάρχει πηλός. Το υλικό αυτό λειτουργεί ως ασαφές όριο ανάμεσα στην αδράνεια και τη ζωή, με το χώμα να αποκτά ανθρώπινες ιδιότητες και τον άνθρωπο να παίρνει τη μορφή άψυχης ύλης.
Ο τίτλος επελέγη ως σύμβολο της έννοιας της δυαδικότητας, αλλά και για να κάνει έναν παραλληλισμό μεταξύ του δημιουργήματος που πλάθεται κατ’ εικόνα του δημιουργού του και της διαδικασίας της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Είναι ένας τρόπος να εκπροσωπήσει κανείς τον εαυτό του ή τον άλλον που βρίσκεται απέναντί του.
Στην καλλιτεχνική σύζευξη των δύο αυτών έντονων σωματικών εκφράσεων, το έργο μιλάει για το πέρασμα του χρόνου και τις προκλήσεις του στο σώμα και τον νου. Με οργανικότητα, ευαισθησία, και ομορφιά.

Συντελεστές
Χορογραφία: Julien Carlier
Ερμηνεία: Julien Carlier, Mike Sprogis
Δραματουργία: Fanny Brouyaux, Simon Carlier
Μουσική: Simon Carlier
Ντραμς: Tom Malmendier
Σχεδιασμός φωτισμού: Frédéric Vannes
Σκηνικά: Justine Bougerol
Κοστούμια: Marine Stevens

Διάρκεια: 50 λεπτά
Τρέιλερ: https://vimeo.com/308690127

 

Με την υποστήριξη των: “Fédération Wallonie-Bruxelles, Service de la Danse”, Charleroi danse, Ultima-Vez, KVS, Centre Culturel Jacques Franck, Centre Culturel de Namur, the TROIS C-L, the Grand Luxe network, Le Grand Studio.
Το έργο έχει παρουσιαστεί ως τώρα στα: 2024 Edinburgh Fringe Festival, 2023 Network Internazionale Danza Puglia, 2021 Festival CaféKultour, Timișoara, 2020 Trois C-L Luxembourg, καθώς και στο Βέλγιο στα Centre Culturel Jacques Franck (2019) και στο Namur Theatre (2022). Το έργο επιλέχθηκε από το δίκτυο AEROWAVES και παρουσιάστηκε στο Spring Forward Festival το 2020.

Julien Carlier

Ο Julien Carlier είναι χορευτής και χορογράφος με καταβολές στην αστική κουλτούρα και το breakdance. Τα έργα του -εδώ και πάνω από δέκα χρόνια- εμπνέονται από τις καλλιτεχνικές συναντήσεις και τον σκηνικό διάλογο μεταξύ διαφορετικών πρακτικών και τρόπων έκφρασης. Δείγματα της πρόσφατης δουλειάς του αποτελούν τα έργα GOLEM (2019), DRESS CODE (2021), COLLAPSE (2021), και PAYSAGE (2024). Έχει διακριθεί ως ένας από τους επίλεκτους καλλιτέχνες της πλατφόρμας aerowaves για το 2020. Ως φιλοξενούμενος καλλιτέχνης στο Charleroi Dance από το 2020 έως το 2022, εγκαινίασε τη συνεργασία του με το Théâtre de Liège που θα διαρκέσει ως το 2028. Το 2017 ίδρυσε την ομάδα ABIS, η οποία πειραματίζεται με προσεγγίσεις που «παντρεύουν» διαφορετικά χορευτικά είδη, δημιουργώντας μία υβριδική μορφή που υιοθετεί πολλαπλές όψεις της αισθητικής.
https://www.juliencarlier.be/

ΦΕΥΓΟΥΝ – Μαργαρίτα Τρίκκα 819 1024 akropoditi13

ΦΕΥΓΟΥΝ – Μαργαρίτα Τρίκκα

Ελλάδα

Μετά την παράσταση θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση με τους συντελεστές και το κοινό.

Το έργο «Φεύγουν» διευρύνει την έρευνα της χορογράφου πάνω στη θεματική της Ήττας, εστιάζοντας στη συλλογική μνήμη, και αποτελεί έναν φόρο τιμής στις ιστορίες των παππούδων και των γιαγιάδων μας από την Κατοχή και την Αντίσταση.
To έργο, ενσωματώνοντας αυτές τις ιστορίες, διερευνά τη λεγόμενη «δύσκολη κληρονομιά», το ανοιχτό τραύμα που μένει, το ξεπέρασμα του ή όχι και το αποτύπωμα που αυτό αφήνει στο συλλογικό σώμα αλλά και στις μοναδικότητες που το απαρτίζουν. Όταν το γήρας μετατρέπει την εμπειρία σε ιστορία το συλλογικό σώμα είναι εκεί να την κρατήσει ζωντανή.
4 σώματα διαφόρων ηλικιών, τοποθετούνται σε δημόσιο χώρο ενσαρκώνοντας ένα κινούμενο γλυπτό, ένα εμψυχωμένο μνημείο πεσόντων οι οποίοι θα μοιραστούν την ιστορία του τραύματός τους. Αντλώντας έμπνευση από τη ρήση του Λένιν «ένα βήμα μπρός, δύο βήματα πίσω», η χορογράφος την εφαρμόζει ως κινητικό υλικό. Η ομάδα δημιουργεί μια ρυθμική παρτιτούρα σωμάτων μέσα απ’ την οποία οι αποκρυσταλλωμένες βεβαιότητες ενός μνημείου σταδιακά λιώνουν, μεταμορφώνονται, μετασχηματίζονται και γίνονται η μαρτυρία των ανθρώπων που αγωνίστηκαν, ηττήθηκαν, ερωτεύτηκαν, ονειρεύτηκαν και πλέον είναι υπερήλικες που η μία μετά τον άλλο αποχωρούν. Φεύγουν. Τι αφήνουν πίσω τους;
Υπάρχει συλλογική σωματική μνήμη; Μπορεί η προφορική ιστορία να ενσωματωθεί; Μπορεί ο χορός να αφηγηθεί αυτό που αποσιωπάται;

Συντελεστές
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΤΡΙΚΚΑ, σύλληψη/χορογραφία
ΦΩΤΗΣ ΣΙΩΤΑΣ, μουσική
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΕΣΑΝΑΚΗΣ, μουσική, sound design
ΜΑΥΡΑ ΓΙΔΙΑ, γραφιστικά, φωτογραφίες
ΣΥΝΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΥΛΙΚΟΥ, ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Νίκος Καλύβας, Λουκία Κονιδάρη, Κατερίνα Σπυροπούλου, Μαργαρίτα Τρίκκα
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Νίκος Δραγώνας, Λουκία Κονιδάρη, Κατερίνα Σπυροπούλου, Μαργαρίτα Τρίκκα

Διάρκεια: 26 λεπτά
Τρέιλερ: 

Το έργο αποτελεί επιλογή της επιτροπής για το ένθετο Χορού στην Ιστορική Εκθεση «1974 & 1944: Η Αθήνα γιορτάζει την ελευθερία της» της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων και παρουσιάστηκε τον Οκτώβρη στο Κέντρο Τεχνών, Πάρκο Ελευθερίας.
Κατά τη διάρκεια της παράστασης ακούγονται μαρτυρίες υπερήλικων αντρών και γυναικών από την Αθήνα της Κατοχής, της Αντίστασης κι Απελευθέρωσης, με την ευγενική παραχώρηση της ομάδας Συλλογική Μνήμη και του ντοκιμαντέρ τους «Οι Παρτιζάνοι των Αθηνών».
Ευχαριστούμε από καρδιάς την κινηματογραφική κολλεκτίβα Συλλογική Μνήμη για την παραχώρηση ηχητικού υλικού από το ντοκιμαντέρ «Παρτιζάνοι των Αθηνών».

Μαργαρίτα Τρίκκα

Η Μαργαρίτα Τρίκκα είναι απόφοιτος της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού Ραλλού Μάνου και του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α.
Ιδρύτρια και χορογράφος της Prolet OCD dance co. συμμετείχε με έργα της σε φεστιβάλ χορού σε Ελλάδα και εξωτερικό. Η ομάδα έχει επιχορηγηθεί από το ΥΠ.ΠΟ. Έχει συνεργαστεί ως δημιουργός ή/και performer με Φορείς και Φεστιβάλ όπως: Εναλλακτική σκηνή ΕΛΣ, Εθνικό θέατρο, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Festival Danza Urbana Bolognia, La Fundicion Bilbao, Masdanza International Contemporary Dance Festival, Arc for Dance, Akropoditi Dance Fest, A.V.D.P., MIR festival, Δημήτρια κ.α.
καθώς και με χορογράφους, συνθέτες και σκηνοθέτες/τριες όπως:
M. Πρωτόπαππα, Σ. Κουβαρά/Synthesis 743, ομάδα Ραφή, Chto Delat, Εύη Σούλη/ Stereo Nero Dance Co, Αερίτες /Π. Απέργη, Bread and Puppet Theater, Α.Λαμπίρη, Α. Γύρα/ Κινητήρας, Μ. Νέστορα /Yelp!, Συντεχνία του Γέλιου/ Β. Κουκαλάνι, Γ. Παλούμπη, Κ. Παπακωνσταντίνου, Σ. Καραγιάννη, Π. Εξαρχέα κ.ά.
Διδάσκει σύγχρονο χορό, αυτοσχεδιασμό και Ιστορία Χορού στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού «Μάρω Μαρμαρινού». Συνεργάζεται ως καθηγήτρια/ χορογράφος με το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, και με το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα της Ε.Λ.Σ. διδάσκοντας χορό στο Κατάστημα Κράτησης γυναικών του Ελαιώνα.

Warning for Contemplation sections – Elenita Queiróz – Basis 56 819 1024 akropoditi13

Warning for Contemplation sections – Elenita Queiróz – Basis 56

Βραζιλία – Ελβετία

Το Warning for Contemplation Sections είναι ένα χορευτικό μανιφέστο που εξερευνά την αντίσταση, την εξάντληση, την επαναστατικότητα και την αναπόφευκτη αλήθεια της σωματικής περατότητας. Η Queiróz ερευνά την αλληλεπίδραση της πάλης, της βίας, της κατάρρευσης, της αλληλοϋποστήριξης και της εφήμερης φύσης της κίνησης. Το έργο έρχεται αντιμέτωπο με τις κοινωνικές απαιτήσεις που επιβάλλονται στις γυναίκες –κυρίως την αντίφαση ανάμεσα στη μητρότητα και τη συσσωρευμένη φθορά του χρόνου– που οδηγούν τόσο στην εξάντληση όσο και στη μεταμόρφωση. Υποστηρίζει την αντίσταση μέσω της ακινησίας, του στοχασμού και της ακατέργαστης έκφρασης, αψηφώντας τις αδιάκοπες προσδοκίες.
Η χορογραφία συνδέει έννοιες όπως το Πορτρέτο, το Τοπίο και η Κατάρρευση, επιθυμώντας να φωτίσει την ευθραυστότητα και το σθένος της γερασμένης μορφής. Οι ερμηνεύτριες μεταμορφώνονται σε φευγαλέα τοπία και θραύσματα πορτρέτων που ξεσηκώνουν ένα διαχρονικό –αν και πεπερασμένο- συναπάντημα με το κοινό. Η αγριότητα ξυπνά από τη χειμερία νάρκη της και αναδύεται ως αδάμαστη δύναμη που μεγεθύνεται από την ευθραυστότητα της γερασμένης σάρκας, χωρίς όμως να χάνει την ορμή της πρωτόγονης ενέργειάς της.
Ερμηνεύτριες και θεατές μοιράζονται τη συνείδηση της σύνδεσης και της εφήμερης δύναμης της κίνησης. Η κατάρρευση δεν αποτελεί μόνο επαναστατική πράξη αλλά και αποδοχή της περατότητας: μια παράδοξη απελευθέρωση που αποδέχεται την εξέγερση, την αδράνεια και τη συλλογική ευθραυστότητα ως πράξεις θάρρους. Μέσα από μια πραγματικά μεταμορφωτική παράσταση, η Queiróz ασκεί κριτική στις ανισότητες τους συστήματος, προβάλλοντας τον συλλογικό ριζοσπαστισμό και την ευαλωτότητα ως επαναστατικές πράξεις.

Συντελεστές
Σύλληψη, χορογραφία, ερμηνεία: Elenita Queiróz
Συνδημιουργία, ερμηνεία: Charlotte Mathiessen, Mara Natterer, Léa Thomen
Δραματουργία: Ted Stoffer
Πρωτότυπη μουσική: Raoul Alain Nagel
Κοστούμια: Laura Oertle and Marisa Stutznegger – Oema Kostüme
Σχεδιασμός φωτισμού: Patrik Rimann
Καλλιτεχνική διεύθυνση και διαχείριση: Elenita Queiróz – Basis 56

Διάρκεια: 60 λεπτά
Τρέιλερ: https://vimeo.com/elenitaqueiroz/warningtrailer

Το έργο έχει παρουσιαστεί ως τώρα στα:
13.10.2022 TANZHAUS ZÜRICH (PREMIER)
14.10.2022 TANZHAUS ZÜRICH
21.10.2022 PHÖNIX THEATER STECKBORN
29.10.2022 LOKREMISE ST.GALLEN
30.10.2022 LOKREMISE ST.GALLEN
13.05.2023 ROXY BIRSFELDEN BASEL

Elenita Queiróz

Η Elenita Queiróz γεννήθηκε στη Βραζιλία και είναι χορογράφος και περφόρμερ. Η δουλειά της στον σύγχρονο χορό αντικατοπτρίζει τη βαθιά της σύνδεση με τις πολυπλοκότητες της ταυτότητας, του φεμινιστικού λόγου και της ευθραυστότητας της ανθρώπινης ύπαρξης. Από το 2016 που εγκαταστάθηκε στην Ελβετία, η Queiróz διοχετεύει τις εμπειρίες της ζωής της και τη διεπιστημονική της εκπαίδευση σε δημιουργίες που είναι γεμάτες οικουμενικά θέματα, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί μια βαθιά προσωπική οπτική. Έχει συνεργαστεί με διεθνείς καλλιτέχνες και φορείς σε όλον τον κόσμο, ενώ το προσωπικό της έργο μετράει ήδη πάνω από 22 χρόνια. Έχει μεταπτυχιακό στην πολιτιστική διαχείριση από το SESC του Σαο Πάολο και πτυχίο στον Χορό και την Παιδαγωγική από το UNICAMP. Πρόσφατα συνεργάστηκε με την τις Brigitte Walk και Beatrice imObersteg, συμμετείχε στο Paula Interfestival, στο Choreolab TPO 2021 and 2023, στο IBK Bodensee Conference, ενώ μεταξύ άλλων έχει συνεργαστεί και με το Konzert und Theater St. Gallen, στη χορογραφία του έργου Der Anonyme Liebhaber (2022) αλλά και ως περφόρμερ στα Breaking the Waves (2021) και Wilhelm Tell (2024).
https://elenitaqueiroz.ch/

Soleil Constant – Louise Baduel 819 1024 akropoditi13

Soleil Constant – Louise Baduel

Βέλγιο

Μετά την παράσταση θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση με τους συντελεστές και το κοινό.

H Louise Baduel προσκαλεί την Pascale Gigon (εμβληματική χορεύτρια από τις Βρυξέλλες) να επιστρέψει στη σκηνή ύστερα από 20 χρόνια απουσίας. Αναρωτιούνται τι θα πει να γερνάς για τις γυναίκες της κοινωνίας μας, αποκαλύπτουν με τρυφερότητα κι αδελφοσύνη όλη τους την ευθραυστότητα και τις αντιφάσεις, εξετάζουν τη σχέση μας με τον κόσμο, το πέρασμα του χρόνου και την αγωνία ενός αναπόφευκτου τέλους. Μέσα από την κίνηση και τις υφασμάτινες κατασκευές δημιουργούν ένα οπτικό και πολύχρωμο σύμπαν όπου αναδεικνύεται τόσο η δύναμη της φύσης όσο και το πόσο τεχνητός μπορεί να είναι ο τρόπος ζωής μας. Μπορούμε, άραγε, να ξεπεράσουμε τη μοιρολατρία και την απραξία που τη συνοδεύει και να τις αντικαταστήσουμε με αισιοδοξία και συλλογική δράση; Ανάμεσα στη μυθοπλασία και την πραγματικότητα, η Pascale και η Louise αναταράσσουν τις συνήθειές μας με λοιδορία και λογική.

Συντελεστές
Χορογραφία: Louise Baduel
Ερμηνεία: Louise Baduel, Pascale Gigon
Κείμενο: Συνδημιουργία με την πολύτιμη υποστήριξη των Sébastien Fayard, Léa Zilber και Donatien de le Court
Voice over: Léa Zilber
Κοστούμια: Leslie Ferré
Σκηνικά: Donatien de le Court
Μουσική: Marc Mélia
Φωτισμοί: Meri Ekola

Διάρκεια: 50 λεπτά
Τρέιλερ: https://youtu.be/7iIrU_2Avg4

Το έργο έχει παρουσιαστεί στις Βρυξέλλες – Les Brigittines 23>27.04.2024 (https://www.brigittines.be/fr/saison-2023-24/soleil-constant) και στο φεστιβάλ PROPULSE (https://propulsefestival.be).

Louise Baduel

Η Louise Baduel είναι χορεύτρια και χορογράφος με βάση τις Βρυξέλλες. Μετά τις σπουδές της στη μουσική και τον χορό στο Ωδείο της Εξ-αν-Προβάνς, φοίτησε τη σχολή της Rosella Hightower στις Κάννες και συνέχισε τις σπουδές της στο P.A.R.T.S. και το ULB, όπου ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στις Παραστατικές Τέχνες. Σε αυτό το πλαίσιο, η Louise δημιούργησε το σόλο L.BRUISSE. Το 2013 συνίδρυσε με τη Leslie Mannès την ομάδα System Failure και χορογράφησαν μαζί την τριλογία SYSTEM FAILURE (2013), HUMAN DECISION (2015) και INITIAL ANATOMY (2019). Το 2021, δημιούργησε το σόλο LOOP AFFECT, ενώ το 2024 συνδημιούργησε με τον Pascale Gigonthey το ντουέτο SOLEIL CONSTANT. Αυτόν τον καιρό ετοιμάζει μια καινούργια παραγωγή για νεανικό κοινό, το CHROMATIQUE που πρόκειται να παρουσιαστεί τον Απρίλιο του 2025 στις Βρυξέλλες. Η δουλειά της διακρίνεται από διεπιστημονικότητα, ενώ αναδεικνύει υβριδικές πρακτικές. Η Louise θεωρεί πολύ σημαντικό το να γίνεται το χορογραφικό της έργο προσιτό σε όλους/ες και προσπαθεί πάντα να προσεγγίζει τα υπαρξιακά ή κοινωνικά θέματα με απλότητα, χιούμορ και διαφάνεια.

Y Todavía Somos – Julia Nicolau 819 1024 akropoditi13

Y Todavía Somos – Julia Nicolau

Ισπανία

Μετά την παράσταση θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση με τους συντελεστές και το κοινό.

Το έργο Y Todavía Somos είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας εξερεύνησης, που στόχο έχει να κατανοήσει και να δώσει μορφή στην έννοια της γήρανσης με όχημα το σώμα και τον χορό. Το έργο φιλοδοξεί να αποτελέσει ζωντανή μαρτυρία για το σταυροδρόμι όπου τα γεράματα απαντούν τις πολιτιστικές ρίζες της γενέτειρας της δημιουργού, Χιχόνα (Αλικάντε), μέσα από τη χορογραφία, τη μουσική σύνθεση και τον λόγο.
Το έργο συνδυάζει το παραδοσιακό με το σύγχρονο, επιχειρώντας μια νέα ερμηνεία ενός μουσικού κομματιού του τόπου της δημιουργού, μέσα από σύγχρονες τεχνικές σύνθεσης. Πρόκειται για ένα Πάσο Ντόμπλε της ανατολικής Ισπανίας των ακτών της Μεσογείου, ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικό της Βαλένθια, που εδώ ερμηνεύεται με συνοδεία από loop station, φλάουτο και καστανιέτες. Ένα ζωντανό ηχοτοπίο που αποτελεί το έναυσμα για τη χορογραφική αυτή δουλειά.
Η κίνηση, η άρθρωση και η παύση είναι τα τρία στοιχεία που υποστηρίζουν τη χορολογία του κομματιού και φέρνουν τη δημιουργό πιο κοντά στην απο-υποκειμενοποίηση, τη σιωπή και το συναπάντημα με τα γηρατειά. Η κίνηση ως επιθυμία να εξεγερθείς, να μην αφανιστείς, να μη γεράσεις. Η άρθρωση ως κάτι που σπάει και παραπαίει, όταν ο χρόνος εισβάλλει στον κάθε μας πόρο, και αποβάλλει το έσχατο ίχνος νιότης από κάθε ρωγμή. Η παύση ως αναμονή που οδηγεί στην πλήξη, σε ό,τι λιμνάζει και περιττεύει.

Συντελεστές
Χορογραφία – Ερμηνεία: Julia Nicolau
Βοηθός: Francisco Gaitán
Σχεδιασμός φωτισμού: Miguel Ruz Velasco και Nuria Henriquez Navarro
Μουσική: Jhana Beat και Julia Nicolau

Διάρκεια: 26 λεπτά
Τρέιλερ: https://youtu.be/cCYTTQydBDo

Το έργο έχει παρουσιαστεί στα:
12/11/2022: 40º Festival de Otoño, Madrid
13/11/2022: 40º Festival de Otoño, Madrid
19/11/2022: Museo Municipal de Cartago, Costa Rica
20/11/2022: Teatro UNA, Heredia, Costa Rica
22/11/2022: Teatro UNA, Heredia, Costa Rica
23/11/2022: La Tigra San Carlos, Costa Rica
25/11/2022: Salón Corporeos, Quepos, Costa Rica
27/11/2022: Universidad TEC San Carlos, Costa Rica
28/06/2023: Cine de Dalt, Xixona, Alicante
01/07/2023: Centro Coreográfico de la Gomera, Canary Islands
25/06/2023: Tjarnabíó Theatre, RVK Fringe Festival, Iceland
27/07/2023: Tjarnabíó Theatre, RVK Fringe Festival, Iceland
30/04/2023: Tjarnabíó Theatre, RVK Fringe Festival, Iceland
17/09/2023: Festival Vecindario, León
26/02/2024: 600 Beats Festival, Florence, Italy
09/03/2024: Centro Cultural de España en México, Mexico City, México
13/03/2024: Festival Bordes Escénicos, Mazunte, México
18/04/2024: Festival Danzattack, Tenerife, Canary Islands
01/08/2024: Solo Contemporary Dance Festival of Ankara, Turkey
26/11/2022: Salón Corporeos, Quepos, Costa Rica

Julia Nicolau

Φέτος, η Julia Nicolau είναι υποψήφια στην κατηγορία Καλύτερης Χορεύτριας στα βραβεία IVC. Πραγματοποιεί περιοδεία στην Τουρκία, το Μεξικό, την Κόστα Ρίκα, την Ισλανδία, την Ιταλία και την Ισπανία, με την πιο πρόσφατη δημιουργία της Y Todavía Somos, που παρουσιάστηκε στο 40ο Festival de Otoño στη Μαδρίτη. Πρόσφατα, εργάστηκε σε μια νέα παραγωγή για το Institut Valencià de Cultura. Νωρίτερα, συνεργάστηκε με την Ομάδα Χορού Antonio Ruz και τον Miguel del Arco στο Las Noches de Tefía, με τον Arthur Bernard Bazin στο Rota, στο Centro Coreográfico Canal, και με το Cuarta Pared Teatro στο Antes-Después. Στο Λονδίνο, συνεργάστηκε με το Sadler’s Wells στο Rodin Reflections, ενώ συμμετείχε σε διεθνή περιοδεία της ομάδας Third Arrangement Physical Theatre Company.
Έχει επίσης συνεργαστεί με τους Cía Co-Lapso, Cía Mey-ling Bisogno, και Poliana Lima. Έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στον Σύγχρονο χορό από το CWRU (ΗΠΑ), όπου χόρεψε με την ομάδα χορού ODC, και πτυχίο στο σωματικό θέατρο από το RESAD. Εκπαιδεύτηκε επίσης στο κολλέγιο Rose Bruford και βραβεύτηκε με το βραβείο L. Eva Pancoast του φεστιβάλ Contact Improv της Κουάλα Λουμπούρ. Το έργο της Disappear in Three Acts υποστηρίχθηκε από τον Δήμο της Μαδρίτης και βραβεύτηκε με το εθνικό βραβείο Παραστατικών Τεχνών. Το Y TodavíaSomos είναι επίσης υποψήφιο για το βραβείο MAX Award στην κατηγορία Best Revelation.

Σύγχρονος Χορός – Elenita Queiróz 819 1024 akropoditi13

Σύγχρονος Χορός – Elenita Queiróz

Soft Rebellion
Εργαστήριο Σύγχρονου Χορού

Εξερευνώντας θέματα όπως η εξάντληση, η ευαλωτότητα και η επαναστατικότητα, το εργαστήριο καλεί τους/τις συμμετέχοντες/ουσες να γνωρίσουν τη μεθοδολογία που ανέπτυξε η Elenita Queiróz για το έργο της Warning for Contemplation Sections. Η προσέγγισή της βασίζεται στην καθοδήγηση της έντασης ανάμεσα σε αντίθετες δυνάμεις, εξισορροπώντας την ακινησία, τις στατικές θέσεις και τις ανεπαίσθητες κινήσεις με την ‘ωμή’ και ενεργητική κίνηση. Μέσω καθοδηγούμενης καλλιτεχνικής εξερεύνησης, οι συμμετέχοντες/ουσες αναλογίζονται τις σωματοποιημένες τους εκφράσεις, καθώς και τις προσωπικές τους αξίες, θέσεις και απόψεις, ώστε να αποκαλύψουν εντέλει τη βαθύτερη σημασία τους. Το ταξίδι αυτό μεταμορφώνει την προσωπική πληροφορία σε συλλογική κίνηση καταλήγοντας σε ένα κοινό μανιφέστο. Το εργαστήριο προσφέρει έναν δυναμικό χώρο αυτοεξερεύνησης, συνεργασίας και καλλιτεχνικής αντίστασης, ενθαρρύνοντας τα μέλη της ομάδας να συμμετέχουν με το σώμα και τις πεποιθήσεις τους.Το Articulated Dynamics είναι ένα εργαστήριο που περιέχει δυναμικές, σύνθετες –τεχνικά και σωματικά– ασκήσεις και συνδυασμούς, εστιάζοντας στις λεπτομέρειες, στη σαφήνεια και στην ευκρίνεια. Θα δουλέψουμε με ταχύτητα, χώρο, πτώσεις και πηδήματα ως φυσικές ενέργειες. Περνώντας μέσα και έξω από το πάτωμα, ταξιδεύοντας μέσα από αυτό και μαθαίνοντας πώς να το χρησιμοποιούμε όταν χορεύουμε, θα ενθαρρύνουμε τον/την χορευτή/τρια να γίνει ιδιαίτερα εφευρετικός/ή και παιγνιώδης. Χρησιμοποιώντας χωρική επίγνωση και ευαισθησία, θα δουλέψουμε με ποιότητες κίνησης. Οι συνδυασμοί́ και οι οδηγίες θα προκαλέσουν τα ατομικά μας όρια και θα μας προσκαλέσουν να πάμε πέρα από αυτά.

Ηλικίες: 16+
Επίπεδα:  Όλα

 

Photo credit:

 

Elenita Queiróz

Η Elenita Queiróz γεννήθηκε στη Βραζιλία και είναι χορογράφος και περφόρμερ. Η δουλειά της στον σύγχρονο χορό αντικατοπτρίζει τη βαθιά της σύνδεση με τις πολυπλοκότητες της ταυτότητας, του φεμινιστικού λόγου και της ευθραυστότητας της ανθρώπινης ύπαρξης. Από το 2016 που εγκαταστάθηκε στην Ελβετία, η Queiróz διοχετεύει τις εμπειρίες της ζωής της και τη διεπιστημονική της εκπαίδευση σε δημιουργίες που είναι γεμάτες οικουμενικά θέματα, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί μια βαθιά προσωπική οπτική. Έχει συνεργαστεί με διεθνείς καλλιτέχνες και φορείς σε όλον τον κόσμο, ενώ το προσωπικό της έργο μετράει ήδη πάνω από 22 χρόνια. Έχει μεταπτυχιακό στην πολιτιστική διαχείριση από το SESC του Σαο Πάολο και πτυχίο στον Χορό και την Παιδαγωγική από το UNICAMP. Πρόσφατα συνεργάστηκε με την τις Brigitte Walk και Beatrice imObersteg, συμμετείχε στο Paula Interfestival, στο Choreolab TPO 2021 and 2023, στο IBK Bodensee Conference, ενώ μεταξύ άλλων έχει συνεργαστεί και με το Konzert und Theater St. Gallen, στη χορογραφία του έργου Der Anonyme Liebhaber (2022) αλλά και ως περφόρμερ στα Breaking the Waves (2021) και Wilhelm Tell (2024).

«Νιώθω μικρή μπροστά στο μεγαλείο της ζωής. Όμως πάνω στη σκηνή είμαι απλώς ίση: απέραντη, εύθραυστη και ακόρεστη».
(Elenita Queiróz)

Σύγχρονος Χορός – Julia Nicolau 819 1024 akropoditi13

Σύγχρονος Χορός – Julia Nicolau

The Skin Trumbles
Εργαστήριο Σύγχρονου Χορού

Πρόκειται για ένα μεθοδικό και εμβυθιστικό εργαστήριο για νέους/ες χορευτές/χορεύτριες και χορογράφους, το οποίο συνδέει χορογραφικές ακολουθίες με την προσωπική έκφραση. Μέσα από μια σειρά τεχνικών συνδυασμών και αυτοσχεδιασμού, οι συμμετέχοντες/ουσες θα εξερευνήσουν το πώς η προσωπική τους κίνηση –όπως διαπλάθεται μέσα από κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές δυνάμεις– μπορεί να διηγηθεί μοναδικές προσωπικές ιστορίες.
Θα ξεκινήσουμε με δομημένες τεχνικές ασκήσεις που εστιάζουν στην ακρίβεια και τα κινητικά μοτίβα, προτού ενσωματώσουμε στοιχεία αυτοσχεδιασμού ώστε να εκφράσουμε στιγμές έντασης, αντίστασης και ταυτότητας. Εξερευνώντας το σταυροδρόμι μεταξύ τεχνικής και προσωπικής αφήγησης, οι συμμετέχοντες/ουσες θα μάθουν να δημιουργούν μια συλλογική κινητική γλώσσα που θέτει υπό αμφισβήτηση τις κυρίαρχες πολιτιστικές νόρμες και ανοίγει χώρο σε νέα νοήματα. Το εργαστήριο υμνεί το σώμα ως χώρο ατομικής εμπειρίας αλλά και συλλογικής έκφρασης παράλληλα, προσφέροντας εργαλεία για αυτοανακάλυψη, καλλιτεχνική έκφραση και κοινωνική μεταμόρφωση.

Ηλικίες: 18–100 ετών
Επίπεδα: νέοι/ες χορευτές/χορεύτριες και χορογράφοι

 

Photo credit:

 

Julia Nicolau

Φέτος, η Julia Nicolau είναι υποψήφια στην κατηγορία Καλύτερης Χορεύτριας στα βραβεία IVC. Πραγματοποιεί περιοδεία στην Τουρκία, το Μεξικό, την Κόστα Ρίκα, την Ισλανδία, την Ιταλία και την Ισπανία, με την πιο πρόσφατη δημιουργία της Y Todavía Somos, που παρουσιάστηκε στο 40ο Festival de Otoño στη Μαδρίτη. Πρόσφατα, εργάστηκε σε μια νέα παραγωγή για το Institut Valencià de Cultura. Νωρίτερα, συνεργάστηκε με την Ομάδα Χορού Antonio Ruz και τον Miguel del Arco στο Las Noches de Tefía, με τον Arthur Bernard Bazin στο Rota, στο Centro Coreográfico Canal, και με το Cuarta Pared Teatro στο Antes-Después. Στο Λονδίνο, συνεργάστηκε με το Sadler’s Wells στο Rodin Reflections, ενώ συμμετείχε σε διεθνή περιοδεία της ομάδας Third Arrangement Physical Theatre Company.
Έχει επίσης συνεργαστεί με τους Cía Co-Lapso, Cía Mey-ling Bisogno, και Poliana Lima. Έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στον Σύγχρονο χορό από το CWRU (ΗΠΑ), όπου χόρεψε με την ομάδα χορού ODC, και πτυχίο στο σωματικό θέατρο από το RESAD. Εκπαιδεύτηκε επίσης στο κολλέγιο Rose Bruford και βραβεύτηκε με το βραβείο L. Eva Pancoast του φεστιβάλ Contact Improv της Κουάλα Λουμπούρ. Το έργο της Disappear in Three Acts υποστηρίχθηκε από τον Δήμο της Μαδρίτης και βραβεύτηκε με το εθνικό βραβείο Παραστατικών Τεχνών. Το Y TodavíaSomos είναι επίσης υποψήφιο για το βραβείο MAX Award στην κατηγορία Best Revelation.

Σύγχρονος Χορός και Αυτοσχεδιασμός – Πηνελόπη Μωρούτ 819 1024 akropoditi13

Σύγχρονος Χορός και Αυτοσχεδιασμός – Πηνελόπη Μωρούτ

Sculpting Body-Images
Masterclass Σύγχρονου Χορού και Αυτοσχεδιασμού

Το Sculpting Body-Images είναι ένα εργαστήριο κίνησης έντονης σωματικότητας, το οποίο εστιάζει στο πόσο συνειδητά προσφέρουμε, παρατηρούμε και αντιλαμβανόμαστε το κινούμενο σώμα σε σχέση με τα μεταβαλλόμενα στοιχεία γύρω του. Όλοι οι συμμετέχοντες/ουσες καλούνται να συμμετάσχουν σε μια διαδικασία χαρτογράφησης: μέσω ασκήσεων αυτοσχεδιασμού (σώμα και φωνή) και καταστάσεων παιχνιδιού, εμπνευσμένες από το Fighting Monkey Practice (που ιδρύθηκε από τη Λίντα Καπετανέα & Jozef Frucek), θα αναγνωρίσουμε-αποδομήσουμε-ανακατασκευάσουμε προσωπικά μοτίβα, θα προσδιορίσουμε μεθοδολογίες σύνθεσης και θα επεξεργαστούμε τη σχέση μεταξύ αυτού που παρουσιάζεται και του πώς παρουσιάζεται. Θα δουλέψουμε τόσο μόνοι/ες όσο και σε ζευγάρια ή ομάδες. Θα χρησιμοποιήσουμε σωματική επαφή για να χειριστούμε το σώμα και θα εστιάσουμε στην τόνωση του νευρικού συστήματος, την αύξηση της αντοχής και την ανάπτυξη κινητικών δεξιοτήτων μέσω του συντονισμού, του ρυθμού και της ελαστικότητας των ποδιών.
Βασιζόμενοι/ες στην ιδέα μιας κοινότητας φροντίδας, χωρίς κρίση, όπου όλα τα μέλη ενθαρρύνονται να αγκαλιάσουν την ατομικότητά τους και να βρουν τη καλλιτεχνική φωνή τους, θα προσεγγίσουμε τη σωματική εξερεύνηση με περιέργεια, παιχνίδι και γενναιοδωρία.
Το SBI είναι μια πρακτική εξιστόρησης: έχει να κάνει με την 360° προσέγγιση του κινούμενου σώματος και την συνειδητή επιλογή του πώς, τι και γιατί θέλουμε να επικοινωνήσουμε με τον κόσμο. Όλες οι ιστορίες έχουν σημασία: τρέφουν την αλληλεπίδρασή μας με τους άλλους και τη σύνδεσή μας με τον εαυτό μας.

Ηλικίες: 17+
Επίπεδα: Ανοιχτό Επίπεδο (λόγω της έντονης σωματικότητας του εργαστηρίου, συνίσταται μια εξοικείωση ή/και εμπειρία με την κίνηση (χορός, αθλητισμός, σωματικές δραστηριότητες κλπ., χωρίς να είναι υποχρεωτική)

 

Photo credit:

Πηνελόπη Μωρούτ

Η Πηνελόπη Μωρούτ, ιδρύτρια της ομάδας CROSS IMPACT, είναι διατομεακή καλλιτέχνις και χορογράφος, η οποία εστιάζει στη δημιουργία υβριδικών έργων μέσω της διασταύρωσης και συγχώνευσης διαφορετικών παραστατικών και εικαστικών μέσων. Απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης (Κ.Σ.Ο.Τ.), του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου –Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών (Ε.Μ.Π.), με μεταπτυχιακό τίτλο στις Παραστατικές Πρακτικές, από το Πανεπιστήμιο Τεχνών ArtEZ (Master Theatre Practices – Ολλανδία), στηρίζει την καλλιτεχνική της ταυτότητα στη δημιουργική διαδικασία, κατά τη διάρκεια της οποίας η ακαδημαϊκή, καλλιτεχνική και σωματική έρευνα είναι εγγενώς συνδεδεμένες. Η τελευταία της παράσταση EMOTIONAL DOGS πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα και οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και πρόκειται να περιοδεύσει εντός του 2025 με την υποστήριξη του τελευταίου και του Ιδρύματος Ι. Φ. Κωστόπουλου.
Η Πηνελόπη εργάζεται τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό ως περφόρμερ, χορογράφος, καθηγήτρια χορού και σκηνογράφος. Ως βιντεογράφος έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις και φεστιβάλ video dance & dance animation ανά τον κόσμο. Ως εκπαιδεύτρια, έχει διαμορφώσει την πρακτική “Sculpting Body-Images”, την οποία μοιράζεται ανά τον κόσμο (PERA GAU School of Performing Arts, Munus Encuentro Μεξικό, Nunart Guinardó Βαρκελώνη, Points to Play Μυλούζ, Διεθνές Φεστιβάλ Χορού και Παραστατικών Τεχνών Ακροποδητί, Unplugged Dance Λευκάδα, Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας). Η Πηνελόπη εισάγει στη διδασκαλία της στοιχεία εμπνευσμένα από την πρακτική “Fighting Monkey” των Λίντα Καπετανέα και Γιόζεφ Φρούτσεκ, με τους οποίους εκπαιδεύεται εδώ και 15 χρόνια.