Μάρτιος 2020

20 Οκτωβρίου 2018
Σάββατο 20:00
Διάρκεια: 1,5 ώρα
Είσοδος Ελεύθερη

The history of music videos reaches back to the beginning of the 20th century and connects from then on visual artists, filmmakers, musicians and producers. After a short time travel through the history of music videos Marlene Bart (visual artist) and Thore Yåw (sound artist) are going to speak about their artistic practice in the medium of music videos and the connection of image and sound.

21 Οκτωβρίου 2018
Κυριακή 11:00-13:00
Διάρκεια: 2 ώρες
Ελεύθερη Συμμετοχή

Is there a connection between natural sounds and contemporary music?
What makes a good composition for film?
And how do we use our sourrounding to achieve that?
To analyize and discuss these questions, we will record our own sounds & samples from different objects and nature. The participants will go outside and capture noises & soundscapes, which we will use for a composition or a beat afterwards. We will go into the sounddesign and find out about different stages of composing, arranging and producing for film.

Marlene Bart (*1991) is a visual artist and curator living and working in Berlin. She studied under Professor Wolfgang Ellenrieder at the University of Arts in Brunswick (HBK), the Villa Arson (École nationale supérieure d’art) in Nice and the Art Center College of Design in Pasadena. She has been a docent at the University of Arts in Brunswick (HBK) since 2017 and started her PhD in fine art at Bauhaus University, Weimar in 2018.
marlenebart.com

Thore Yåw (*1992) is a guitarist, pianist and music producer living and working in Berlin. He studies sound engineering at the HdpK school, and guitar under Johannes Feige and Prof. Robert Kessler. He learned arrangement and composition under Stefan Behrisch and Prof. Bene Apperdennier. Since 2017 he works as an independent record producer, working for german Artist’s such as Sido, Mike Singer and many more. Also he composes music for film, some of them which have been shown on international film festivals, such as the Glasgow Short Film Festival and Cine-Music Berlin.
thoreyaw.com

ΠΟΛΥΡΥΘΜΙΑ
Ανοιχτή πρόβα μετά την πρώτη εβδομάδα residency
Μια έρευνα του διαλόγου ανάμεσα στη μουσική και το κινούμενο σώμα

Ιδέα/σύλληψη: Francesca Pedullà και Lorenzo Gasperoni
Χορογραφία:  Francesca Pedullà και Κωνσταντίνος Κατσαμάκης
Μουσική: Lorenzo Gasperoni

Το έργο ΠΟΛΥΡΥΘΜΙΑ προέρχεται από την επιθυμία να συνδέσουμε την ενυπάρχουσα σοφία της παράδοσης με τις πρόσφατες μελέτες στη σωματική πρακτική, την ανατομία και την εμβιομηχανική τα παραδοσιακά κρουστά και τις σύγχρονες τεχνικές της ηλεκτρονικής μουσικής, πιστεύοντας ότι οι αρχαίες και οι σύγχρονες παραστατικές πρακτικές μπορούν να επικοινωνήσουν και να εμπλουτίσουν οι μεν τις δε.
Η μουσική, ακουστική από τη φύση της, μπορεί να λειτουργήσει αυθύπαρκτα. Σε συμφωνία με τους χορευτές η μουσική συνυπάρχει με την εικόνα. Μπορεί να δημιουργήσει εσωτερικές αντιθέσεις στις αισθήσεις ή να δονηθεί μαζί της ακυρώνοντας ή ενισχύοντας τη δράση τους. Μπορεί να αντικατοπτρίζει σωματικές κινήσεις περισσότερο ή λιγότερο φανερά. Μαζί, η μουσική και η κίνηση δημιουργούν μια μεταμορφωτική γλώσσα, η οποία αποτελεί βασικό στοιχείο της μεταξύ τους σχέσης, παίρνοντας το ρόλο ενός τρίτου performer. Η εμφανής ένταση ή σύγκρουση μεταξύ της αναλογικής και ψηφιακής μουσικής ανοίγει προοπτικές και ορίζοντες.

Lorenzo Gasperoni
He is graduated in 1989 in classical percussion in Conservatorio di Verona and Civica Scuola di Musica in Milan. The same year following his inclination towards being an “eternal student”, he started his trips to discover the ethnical rhythms, going several times to Guinea, Mali, Burkina Faso, Senegal, Benin, Southern India, Morocco, and to Cuba. Now Lorenzo is a well known composer and percussionist actually performing with several band such as Mamud Band, La Frontera, Artchipel Orchestra all over Europe. During his career he wrote music for important dance- theater shows. Fundamental aspect of his research is the relation with dance, to find a way to talk and play the same language of the body in movement. Lorenzo has been playing with prestigious world-renowned musician and dancer such as Lester Bowie, Fred Wesley, Brian Auger, Paco Sery, Famoudou Konate, Herns Duplan, Frey Faust, Mama Adama Camara, Francesca Pedullà
More on: http://www.lorenzogasperoni.it/

Francesca Pedullà
Dance artist, independent researcher and curator, dance teacher . She holds a masters in History of Theatre and Performing Arts, a diploma as professor of African Dance Expression – FEIDA Bordeaux. She is certified to teach the Axis Syllabus. Since 1998 she spends several months a year living in Benin, who’s culture has been a profound influence.
As choreographer and artistic director she develops artistic works and cultural cooperation projects both in Europe and Benin (West Africa). From 2008 to 2012 she  co-curated  together with Eric Acakpo the intercultural / international project Dialogues Inévitables   Since 2011 she is the artistic director of TRACES –   produced by the Association Sonagnon and the  Axis Syllabus Research Community in collaboration with the Centre Choréographique Multicorps. Since 2014  she curates in Berlin together with Kira Kirsch, the dance festival Sensing in, in the same year she initiated together with Elisa Ricci the modular project On how we see – Questioning the curatorial gaze.
Her latest choreographies were presented at Insitute Français de Cotonou, FITHEB (Benin), Teatro della Tosse (Genova), Teatro dell’Archivolto,  Teatro Akropolis, Hangart Festival (Italy), TroisC L (Luxembourg), Centre Culturel Cité Culture (Brussels),  festival the Biennale Passage 012 Bielefeld, TFK Berlin , Haus of the Berliner Festspiele (Germany) among others.
Currently based in Berlin, she choreographs, performs and teaches throughout Europe, Israel, Brazil the USA, Canada and Benin.
www.francescapedulla.org

Konstantinos Katsamakis
Konstantinos Katsamakis studied dance in the Professional Dance School of Thessaloniki municipality and acquired a dance teacher’s degree from the Greek Ministry of Culture.
Since 2006 he teaches contemporary dance and improvisation to adults, as well as kinesiology and choreography to actors.
In 2012 he co-created KINOYME dance studio, where he works, teaching and choreographing for kids and adults.
As a dancer, he has worked with the companies OKTANA dancetheater, xsoma, L Reducta, National Theater of Northern Greece danctheater, Persa Stamatopoulou, technientos, Silvia Katsarou, balletan, inertia dancetheater etc. Also, with the artists Lilibeth Cuenca, Christodoulos Panagiotou and Rania Mpellou in videodances and live performances. He has worked as a dancer, choreographer and movement consulter in theater productions for the National Theater of Northern Greece, experimental stage of ‘Techni’, Akropol theater and Papalangi theater company, with directors Ersi Vasilikioti, Sotiris Hatzakis, Tasos Aggelopoulos, Nikolas Raptis, Efi Gousi etc.
The past six years, he also collaborates with Gestalt psychotherapists, in psychotherapy and movement workshops.

Παρουσίαση Artistic Residency
Εβίτα Πιταρά & Cédric Gagneur (Ελλάδα – Γαλλία–Ελβετία)
Σάββατο 21 Απριλίου 2018, στις 20:30
Ελεύθερη είσοδος

116th Dream

“I am about t’ sketch You a picture of what goes on around here some- times. though I don’t understand too well myself what’s really happening. my poems are written in a rhythm of unpoetic distortion/ divided by pierced ears (…) with a melodic purring line of descriptive hollowness — seen at times through dark sunglasses an’ other forms of psychic explosion.”
Bob Dylan

Η πρόθεση αυτής της δημιουργίας είναι να μεταδώσει μ’ έναν χορό και μια πρωτότυπη μουσική τέσσερα κομμάτια του Bob Dylan: Motorpsycho Nightmare, Bob Dylan’s 115th dream, Subterranean Homesick Blues και Love Minus Zero/No Limit. Αυτά αποκαλύπτουν μια πληθώρα χαρακτήρων που αναμειγνύονται σε παράλογες καταστάσεις. Με μια σουρεαλιστική διάθεση, το 116ο όνειρο είναι σαν όνειρο που ψάχνει να βρει εξήγηση, μια ανοιχτή πόρτα σε πολλαπλές ερμηνείες.

Χορογραφία: Εβίτα Πιταρά & Cédric Gagneur

Evita began ballet in a very young age and after graduating from the Central School of Ballet in London, she joined the Ballet Junior de Genève for two seasons. Cédric practiced Breakdancing for a few years and then joined the Ballet Junior at the same time. After the Ballet Junior, Evita dances in Geneva for Foofwa d’Immobilité, Perrine Valli, Cie Alias and in Athens for Giorgos Panteleakis. Meanwhile, Cédric entered the Bachelor in Contemporary Dance directed by Thomas Hauert at La Manufacture in Lausanne, continued to tour with the Cie Tenseï and created his first solo Labyrinthum. Over the last three years, Evita and Cédric have danced together in several projects, notably for the Festival Antigel and the Fête de la danse in Geneva. 116th dream is their first choreographic piece.

Παρουσίαση Artistic Residency
Anis Ouazzani & Ainara Lopez (Γαλλία – Ισπανία)
Σάββατο 10 Μαρτίου 2018, στις 20:30
Ελεύθερη είσοδος

Moving Landscapes I
Dancing the elemental body: The body that measures the landscape, the body in intercourse with weather, the body kissing mass of peat, the body in love-death relation to the day…

The Moonwalk Lab is a itinerant dance research duo (or group) that works mainly outside the studio, in contact with nature.Through observing and meeting different landscapes and its elements, we collect images, sounds, stories and explore how to put them into motion.
The Moonwalk Lab is a work in progress project coming from the Moonwalk Experience, an itinerant dance laboratory in nature aimed at exploring the meeting between body and landscape.
Moonwalk is meant to become a danced reflection on the world and its natural, human-built, symbolic, energetic, psychological or legal borders. It is an opportunity to question, through the body, our way of perceiving, of relating to the earth, to nature, to human constructions, to the group.
During this last month we have travelled around the island of Syros diving into the local landscape, encountering people, words, sounds, stories, myths. In this occasion we have given ourselves a little challenge bringing our experiences into the studio and see what happens when we reconnect with the souvenirs of landscapes, with memory and oblivion.
We would like to share with you some of these images through a short performance and a projection on Saturday 10th, at 20.30h.

Anis Ouazzani and Ainara Lopez come from several backgrounds in dance and movement practices and are organizers of The Moonwalk Project, an itinerant dance project in nature within a moon cycle. They are currently on residency at the Akropoditi Dance Theatre.
More info: www.moonwalkexperience.wixsite.com/moonwalk

Παρουσίαση Artistic Residency
Eve Ganneau & Αντώνης Νικηφόρος (Γαλλία – Ελλάδα)
Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018, στις 20:30
Ελεύθερη είσοδος
Διάρκεια: 20 λεπτά

An Imaginary Country

Οι χάρτες είναι αποδεδειγμένα ένα ευέλικτο μέσο για να εκφράσουμε την περιέργειά μας για τη φύση και την κατανόηση του φυσικού τοπίου γύρω μας.
Όποιο κι αν είναι το θέμα τους, ακόμα και οι πιο στοιχειώδεις, έχουν μια εγγενή ομορφιά, κάτι ελκυστικό στο πώς ταξινομούν τα πράγματα. Θέτουν τα όρια μεταξύ τέχνης και επιστήμης, γνωστού και άγνωστου, καλού και κακού.
Ελπίζοντας να δημιουργήσει έναν “βαθιά προσωπικό χάρτη” η παράσταση “An Imaginary Country” είναι μια εξερεύνηση στις προοπτικές της μεταφορικής χαρτογράφησης, δίνοντας χώρο στη φαντασία.

Eve Ganneau
Η Eve Ganneau είναι χορεύτρια και περφόρμερ από τη Γαλλία. Έχει συνεργαστεί με διάφορες ομάδες ανά την Ευρώπη (Scottish Dance Theater, Joan Cleville Dance, Orjan Andersson Dance, κ.ά.). Βασισμένη στην εμπειρία της σαν χορεύτρια έχει αρχίσει να χτίζει τις δικές της δουλειές σε συνεργασία με ηθοποιούς και χορευτές. Από τον Νοέμβριο του 2016 εκπαιδεύεται στη μέθοδο Feldenkrais, με σκοπό να γίνει practitioner.

Αντώνης Νικηφόρος
Ο Αντώνης Νικηφόρος ασχολείται με τον ήχο από τα γεννοφάσκια του. Τα τελευταία 20 χρόνια έχει συνεργαστεί σαν τεχνικός ήχου και ηχολήπτης με διάφορους καλλιτέχνες και παραγωγές εντός και εκτός Ελλάδος, κάνοντας παράλληλα και “τα δικά του”.

Ανοιχτό MasterClass από τους φιλοξενούμενους καλλιτέχνες του προγράμματος Artistic Residency:
Katriina Ranne και Janne Laakkonen (Φινλανδία)
(Ποίηση – Παραστατικές και Οπτικοακουστικές Τέχνες, Τίτλος του Project: “Words inspiring movement, movement inspiring words”)

Στίχοι από νερό

Έχεις διαβάσει ποτέ ένα ποίημα στη γλώσσα σουαχίλι;
Αυτό το MasterClass πρόκειται να μας εισάγει στον πλούσιο κόσμο της ανατολικής αφρικανικής ποίησης (παράλληλα θα δοθούν μεταφράσεις στα αγγλικά).
Θα αναλύσουμε κάποια ποιήματα από την Τανζανία και στο τέλος του εργαστηρίου, θα κάνουμε μια απλή, ωστόσο αποτελεσματική άσκηση δημιουργικής γραφής, έχοντας ως ερέθισμα την εικόνα του νερού. Στο τέλος του MasterClass, θα έχετε αποκτήσει νέες γνώσεις σχετικά με την αφρικανική ποίηση και θα έχετε επίσης ολοκληρώσει τη συγγραφή του δικού σας ποιήματος.

Κέντρο Χορού Ακροποδητί
Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017
18:00 – 20:00, Ελεύθερη, δωρεάν συμμετοχή

Butoh Workshop – Σεμινάριο Butoh – Hélène Barrier
27 & 28 Μαΐου 2017
Πώς χορεύεται ένα τοπίο;

Ο χορός Butoh είναι ο χορός των μεταμορφώσεων.
Στο σεμινάριο θα εξερευνήσουμε όλα τα επίπεδα του σώματος (δέρμα, σάρκα, κόκαλα) καθώς και το πώς το σώμα μας αποτυπώνεται από την ατμόσφαιρα και το τοπίο, ώστε να γίνει τελικά ένα κομμάτι του ίδιου του τοπίου. Μια εμπειρία τόσο φυσική όσο και υπερρεαλιστική!

Σάββατο 27 Μαΐου: 16:00 – 18:00
Κυριακή 28 Μαΐου: 13:00 – 15:00

Το σεμινάριο θα προσφερθεί δωρεάν στο πλαίσιο του προγράμματος Artistic Residency στο Κέντρο Χορού σύγχρονης έκφρασης & δημιουργίας Ακροποδητί, με φιλοξενούμενους καλλιτέχνες την Hélène Barrier και τον Nicolas Bourgeois από τη Γαλλία.

Παρουσίαση Artistic Residency:
Hélène BARRIER / Nicolas BOURGEOIS (CRAVAN)
(Γαλλία)
“Minotaure obsession”
Πέμπτη 1 Ιουνίου στις 22:30, Ελεύθερη είσοδος

Πρόκειται για μία τριετή έρευνα της Hélène Barrier πάνω στον Μινώταυρο.
Ο Μινώταυρος, ως alter ego της καλλιτέχνιδας, άντρας μαζί και ζώο, αποτελεί μια προβολή της άγριας και ενστικτώδους πλευράς της. Η Hélène εξελίσσει την έρευνα της γύρω από το μυθολογικό αυτό σύμβολο μέσα από κλωστοϋφαντουργικές εγκαταστάσεις, κοστούμια, μάσκες και σχέδια.
Ως χορεύτρια, συνεργάζεται με τον Cravan τα τελευταία 4 χρόνια, σε μια πορεία ανάμεσα στη μουσική και τους ρυθμούς του σώματος. Μετά από το πρώτο τους Artistic Residency στην Γαλλία (Οκτώβριος 2016) όπου μελέτησαν τη σχέση του Μινώταυρου και του λαβυρίνθου, βρίσκονται τώρα για ένα δεύτερο Artistic Residency στη χώρα γέννησης του μύθου, την Ελλάδα, και στο Κέντρο Χορού Ακροποδητί. Αυτό το δεύτερο βήμα στην έρευνά τους, είναι μία συνάντηση του ήχου μ’ ένα σώμα που ακολουθεί την εσωτερική ροή του.

Παρουσίαση Artistic Residency: Instant Mother
Βασιλική Χρυσανθακοπούλου Τσαγκάρη (Ελλάδα)

Μία προσωπική καταγραφή, σόλο παράσταση, για τα ανομολόγητα συναισθήματα που προκαλεί η μητρότητα, τη μεταμόρφωση που βιώνει μια γυναίκα από τη στιγμή που γεννάει ένα παιδί.
Ο τρόπος με τον οποίο η εμπειρία αυτή μπορεί να μας φέρει πιο κοντά σε πτυχές του εαυτού και της φύσης μας ως θηλαστικά.
Πώς αναπαριστώνται και αναπαράγονται οι εικόνες της παράδοσης, της πολιτιστικής και συλλογικής κληρονομιάς σε ένα θέμα τόσο ριζικά κοινό για τον ανθρώπινο αλλά και το ζωικό πληθυσμό του πλανήτη.
Ο ερωτισμός, η ποίηση, η ανθρωπιά και το ένστικτο για επιβίωση που ενυπάρχει σε κάθε δημιουργική πράξη.

Σύλληψη, δημιουργία, παράσταση : Βασιλική Τσαγκάρη
με τη βοήθεια του Αντώνη Λυμπερόπουλου

Αυτή είναι η πρώτη παρουσίαση του έργου το οποίο δεν είναι ακόμα στην τελική του μορφή αλλά είναι ακόμα σε διαδικασία δημιουργίας.
Η παρουσίαση θα γίνει στα αστέρια την Κυριακή 23 Απριλίου στις 18:00.

OPEN CALL Artistic Residency Νίσκρια-Έλενα Καζαντζίδη (Παραστατικές Τέχνες & Φωνητική Έρευνα) – Ελλάδα
Ανοιχτό Κάλεσμα συμμετοχής στο Project:
Αλλάζοντας μορφή:
Ένα ταξίδι με τη φωνή από τον έναν κόσμο στον άλλον

Ο 20ος αιώνας υπήρξε βαθιά ριζωμένος στη ζωή και με το δίκιο του. Πλήθος τεχνολογικών και επιστημονικών κατακτήσεων, δύο παγκόσμιοι πόλεμοι που αποδεκάτισαν την Ευρώπη, υπερδυνάμεις με ανταγωνισμούς εξοπλισμών, αιτήματα ελευθερίας, ειρήνης, αδελφοσύνης, κατάρρευση μύθων πολιτικών ιδεολογιών και άλλα, δεν άφησαν κανένα περιθώριο να αφουγκραστούμε τον θάνατο με ένα άλλο βλέμμα εκτός από αυτό της καταστροφής και της απώλειας. Διανύουμε πια τον 17ο χρόνο του 21ου αιώνα και έχοντας όλα τα ζητήματα του προηγούμενου αιώνα ανοιχτά, κάνουμε υπερβάσεις στην αγκίστρωση μας με τη ζωή. Μήπως ήρθε ο καιρός να μιλήσουμε ανοιχτά για τον πιο παλιό και πιο μεγάλο μας φόβο, τον θάνατο; Μήπως ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής αλλά μια συνέχεια της, σε διαφορετική διάσταση, με διαφορετικό όχημα; -όχι δηλαδή το φυσικό μας σώμα πια αλλά κάτι άλλο; Υπάρχει τέλος σε αυτό που αποτελεί την ουσία του είναι μας;
Ατέλειωτες οι ερωτήσεις που φέρνει ένα τέτοιο θέμα και οι απαντήσεις, μια σειρά πιθανοτήτων, ατέλειωτες κι αυτές. Έτσι προκύπτει η ανάγκη για τη δημιουργία ενός πλαισίου και ενός μέσου έρευνας: Το πλαίσιο είναι κάποιες συνεντεύξεις από ανθρώπους που είχαν εμπειρία κοντά στον θάνατο και εμπειρία ξαφνικής απώλειας κάποιου δικού τους προσώπου. Αυτό θα αποτελέσει και το υλικό έρευνας και εργασίας. Το μέσο θα είναι η Φωνή. Η φωνή έτσι όπως δομείται σύμφωνα με την πανάρχαια κλίμακα των σωματικών κέντρων (Τσάκρας). Με τον τρόπο αυτό η έρευνα κινείται μέσα στις ποιότητες του κάθε κέντρου, είτε για να ηχήσει, είτε για να τραγουδήσει, είτε για να μιλήσει. Στο υλικό, συναισθηματικό, διανοητικό και πνευματικό επίπεδο. Στο επίπεδο της προσωπικότητας και στο επίπεδο της αγάπης.
Για δύο εβδομάδες θα θέσουμε την εργασία με τη φωνή στην υπηρεσία της έρευνας του υλικού που έχει συγκεντρωθεί με θέμα τις εμπειρίες κοντά στον θάνατο. Μέσα από το μεταμορφωτικό ταξίδι με τη φωνή, θα ρίξουμε ένα φως στο ταμπού της μετάβασης από τη ζωή στον θάνατο, κρατώντας πάντα το κομμάτι της έκφρασης και της επικοινωνίας μέσω της φωνής (ήχοι, λόγια, τραγούδι), σαν στόχο.
Όσοι ασχολούνται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο με το θέμα, καλοδεχούμενοι.
Ωστόσο κάποια εμπειρία με σωματική ενασχόληση (χορός, γιόγκα), είναι απαραίτητη καθώς το σώμα μας είναι η έδρα της φωνής μας και με αυτό θα εργαστούμε. Επίσης καλοδεχούμενοι όσοι ασχολούνται με τη μουσική, ή το τραγούδι.

Η Νίσκρια-Έλενα Καζαντζίδη είναι στο ταξίδι με τη φωνή και τους ήχους τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Έχει πτυχίο από το ινστιτούτο Voicing της Ελβετίας και έχει βοηθήσει πολλούς ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο να βρουν την αληθινή τους φωνή και να τραγουδήσουν το δικό τους τραγούδι. Ως Voice Performer έχει πάρει μέρος στο Athens-Video Art Festival 2007, στο Γκάζι, με την παραγωγή “Κάπου σε ξέρω”. Την ίδια παραγωγή έχει παρουσιάσει στη Μυτιλήνη, στο θέατρο των Αστέγων το 2005, στην Οικία Καραπάνου, στην Αίγινα, το 2005, και στο Κέντρο Διαλογισμού Afroz, στην Ερεσό της Λέσβου, το 2006. Το 2016 δημιούργησε μαζί με τη ζωγράφο Janine Kewis μια φωνητική παράσταση με τίτλο: “Θάλασσα”, πλαισιώνοντας με τη φωνή της και με άλλους φυσικούς ήχους τους πίνακες της ζωγράφου. Η παράσταση παρουσιάστηκε στην Κέρκυρα τον Σεπτέμβριο του 2016. Έχει επίσης σπουδάσει και δουλέψει στον κινηματογράφο, σαν σεναριογράφος και σκηνοθέτης πέντε ταινιών μικρού μήκους. Ζει ανάμεσα στην Αθήνα και την Κέρκυρα και ταξιδεύει με τη δουλειά της σε όλο τον κόσμο.
Η Νίσκρια-Έλενα Καζαντζίδη θα βρίσκεται στο Κέντρο Χορού Ακροποδητί από τις 13 έως τις 26 Φεβρουάριου 2017, στο πλαίσιο του προγράμματος Artistic Residency/παροχή καλλιτεχνικής κατοικίας, για την υλοποίηση του project της με τίτλο “Αλλάζοντας μορφή: Ένα ταξίδι με τη φωνή από τον έναν κόσμο στον άλλον”.

Παρουσίαση Artistic Residency: Exploring Creative Autonomy
Μίνα Ανανιάδου, Zoé Bernabéu & Allessandro Sollima (Ελλάδα, Γαλλία & Ιταλία)

Είμαστε μια ομάδα τριών χορευτών από τη Σικελία, το Παρίσι, και τη Θεσσαλονίκη. Η αναζήτησή μας για ένα ανοικτό χώρο και χρόνο μας έφερε στη Σύρο καθώς είχαμε την τύχη να μας προσφερθεί καλλιτεχνική στέγη για μια σύντομη αλλά πυκνή περίοδο από τη φιλόξενη ομάδα Ακροποδητί.
Εδώ και λίγες μέρες έχουμε ξεκινήσει ένα καινούριο ταξίδι δημιουργίας.
Κεντρικός άξονας της έρευνάς μας είναι η ιδέα της αυτονομίας, συγκεκριμένα η ανάγκη να χρησιμοποιήσουμε το χορό σαν ένα μέσο να φτάσουμε την προσωπική και συλλογική αυτονομία ως ένα δυναμικό πεδίο όπου το άτομο και το σύνολο ανθίζουν παράλληλα.
Προς αυτή την κατεύθυνση πρόκειται να δημιουργήσουμε μια παράσταση περισσότερο σαν μια πρόταση: να καθιερώσουμε νέα πεδία σχέσεων μέσω της κίνησης, να αφουγκραστούμε την αίσθηση που μπορεί να ενεργοποιήσει νέους τρόπους αντίληψης και αυτή με τη σειρά της να διευρύνει τα όρια του φαντασιακού. Και ο χορός είναι το μόνο μέσο που μας δίνει τη μέγιστη ελευθερία για κάτι τέτοιο.

Την Παρασκευή 11/11, στις 22:00, θα μοιραστούμε ελεύθερα με όλους το αποτέλεσμα της μέχρι τώρα εργασίας και δημιουργίας μας.